«ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ» (Αφήγηση διεπιστημονική - Από την αρχαιότητα στο σήμερα - Από τους μικροοργανισμούς στον άνθρωπο), επιμέλεια: του Χρυσόστομου Σταμούλη, εκδόσεις: ΑΡΜΟΣ, σσ. 351.

 

ΠΗΓΗ

«ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ» (Αφήγηση διεπιστημονική - Από την αρχαιότητα στο σήμερα - Από τους μικροοργανισμούς στον άνθρωπο), επιμέλεια: του Χρυσόστομου Σταμούλη, εκδόσεις: ΑΡΜΟΣ, σσ. 351.

Το εν λόγω βιβλίο είναι ένα εξ αυτών των ενδιαφέροντων βιβλίων που μελετάω για να αναβαθμίσω και να συμπληρώσω επιπρόσθετα στοιχεία στα Σεμιναρία ψυχολογίας και φιλοσοφίας της Σεξουαλικότητας.

Το εν λόγω βιβλίο το έχει επιμεληθεί ένας κορυφαίος Έλληνας Δογματολόγος, ο οποίος ήτο σημαντικός καθηγητής μας, ο κ. Χρυσόστομος Σταμούλης, ο Κοσμήτορας στην Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, όπου μας μύησε σε θεολογικά και φιλοσοφικά ζητήματα του Έρωτα, της Σεξουαλικότητας και της Αγάπης.

Δεν προτίθεμαι προς το παρόν να σας κάνω μία αναλυτική βιβλιοπαρουσίαση, καθότι ακόμη να ολοκληρώσω την μελέτη του, αλλά σας παραπέμπω σκόπιμα σε αυτό, καθότι το εν λόγω βιβλίο είναι συλλογικό και διεπιστημονικό όσον αφορά το ζήτημα του έρωτος, του σεξ και της σεξουαλικότητας των όντων.

Είναι μία ενδιαφέρουσα πηγή, περί της σεξουαλικότητας, όπου δείχνει και παραπέμπει σε σωρηδόν επιπρόσθετες πηγές, και ότι η ομοφυλοφιλία συσχετίζεται και συνδέεται άρρηκτα από τα αρχαία χρόνια με την παιδοφιλία και παιδεραστία.

Πράγμα που ξενίζει -καλώς ή κακώς- πολλούς αδαείς βέβαια όταν το καταγράφουμε ή το επισημαίνουμε ευθυτενώς, αλλά αυτό μας δείχνουν οι πηγές, και όχι η αυθαίρετη και υποκειμενική μας διάνοια ή κάποια δήθεν προκατειλημμένη γνώμη.

Στο ιδιαίτερο κεφάλαιο «οι όψεις του έρωτα στις αρχαίες ελληνικές επιγραφές» επισημαίνεται, αντικειμενικά, πιθανολογούν βέβαια, (πράγμα με το οποίο δεν συμφωνώ, καθότι η πιθανολογία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ), σύμφωνα με τους κλασικούς ερευνητές, ότι βάση των αρχαίων επιγραφών υφίσταται κάποιος ομοφυλοφιλικός ή παιδεραστικός έρωτας.

Αντιγράφω σκόπιμα, από το κείμενο του Δημήτριου Θεοχάρη:

«Οι ασυμβίβαστοι έρωτες των λυρικών ποιητών χαρακτηρίζονται, ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ, από τη σχέση ανάμεσα σε έναν/μία ενήλικο/η και έναν έφηβο/η. Σε αυτές τις ερωτικές εκδοχές η ενήλικος/η καθοδηγεί και υποτάσσει στον έρωτα τον έφηβο/η».

Δηλαδή, σε αρκετά σημεία της η Αρχαία Κλασική Γραμματεία υπενίσσεται ή υποδηλώνει αν θέλετε, τον παιδεραστικό ή παιδοφιλικό ή ομοφυλοφιλικό έρωτα, ως κάτι το οποίον ήτο στενά συνυφασμένο και αλληλένδετο (ομοφυλοφιλία & παιδοφιλία) πολιτικά και παιδαγωγικά θεσμοθετημένο καθώς και το ήθος της αρχαίας εποχής.

Συνεπώς, για ποιάν αληθινή και γνήσια πρόοδο μας ομιλούν οι σημερινοί φανατικοί οπαδοί και εμπειριστές της ομοφυλοφιλίας, όταν σώνει και καλά, ο προοδευτισμός τους πασχίζει να μας οδηγήσει κυριολεκτικά με την όπισθεν ή με τα οπίσθια, σε συντεταγμένη οπισθοδρόμιση πάσης φύσεως στο αρχαίο πανθεϊστικό θέσμιο της ομοφυλοφιλίας και παιδοφιλίας;

Μήπως, το ίδιο και αυτό σαρκολατρικό θέσμιο δεν επικρατούσε και στις πόλεις των Σοδόμων και Γομόρων στην πρό Χριστού εποχή, κατά την Παλαιά Διαθήκη;

Δηλαδή, επισημαίνουμε σκόπιμα, μέσα από σύγχρονες και παλαιές πηγές που εξετάζουν την σεξουαλικότητα σε αρχαίες και κλασικές επιγραφές, που επισημαίνουν, ότι ήτο αρχαίο έθος η ομοφυλοφιλία και άρρηκτα συνδεδεμένη με την παιδοφιλία, όπου κάποιος ώριμος ενήλικας μυούσε στα άδυτα της σεξουαλικότητας τον έφηβο.

Τούτο, δεν συνεπάγεται, ότι οι αρχαίοι ημών φιλόσοφοι, θεωρούσαν την παιδοφιλία ή την ομοφυλοφιλία ως κάτι φυσιολογικό ή φυσικό. Ανεξαρτήτως, αν υφίσταται, ως παγιωμένο ίσως θέσμιο στο περιθώριο.

Σήμερα, βλέπουμε κατακερματισμένη την ανθρωπότητα και τα περί της σεξουαλικότητας. Η ομοφυλοφιλία για κάποιους είναι διαφορετικότητα ή φυσικός τρόπος ζώης, για άλλους μη φυσιολογική σεξουαλική πρακτική, για μερικούς άλλους είναι ψυχική ασθένεια και διαστροφή, για άλλους είναι αμαρτία, ενώ σήμερα, η παιδοφιλία, ενώ πριν 50 και 100 χρόνια ήτο το εθνικό σεξουαλικό σπόρ της πατριαρχίας δια εξεύρεση νύμφης παρθένου των πάππων, παππούδων και προππάπων μας Κυπρίων και Ελλαδιτών, πλέον είναι ποινικό αδίκημα.

Για όσους πασχίζουν, να μας αποδείξουν ή να απαξιώσουν, ότι η ομοφυλοφιλία δεν συνδέεται και δεν έχει καμμία σχέση με την παιδοφιλία, να επισημαίνουμε, ότι τα σύγχρονα αλλά και παλαιά δημοσιογραφικά στοιχεία φαίνεται να τους διαψεύδουν.

Μόλις πρόσφατα συνελήφθη 25χρονος εκπαιδευτικός στην Κύπρο, ο οποίος παραδέχθηκε ότι ενώ είναι ομοφυλόφιλος και ανήκει στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, ομολόγησε ότι παρενοχλούσε σεξουαλικά 5-6 ανήλικους μαθητές του μέσω διαδικτύου.

Αυτό θα μου πείτε ίσως είναι μία ειδική και σπάνια περίπτωση... και ότι από το ειδικό ίσως είναι λίγο άτοπο να συμπεράνουμε κάτι το γενικό. Δεν θα διαφωνήσω, αλλά δυστυχώς, δεν είναι μόνο αυτή η ειδική «σπάνια» περίπτωση. Αφού, φαίνεται ομοφυλόφιλοι Τρανσέξουαλ στο εξωτερικό ανά την οικουμένη έχουν στοχοποιήσει -οργανωμένα πλέον- τους ανήλικους, σώνει και καλά να τους μεταμορφώσουν σαν τα μούτρα τους.

Ομοφυλόφιλοι, φωνάζουν ομοθυμαδόν σαν κανίβαλλοι σε παρελάσεις, ότι έρχονται για τα παιδιά μας. Ανόητοι, αδαείς, αφελείς και επιπόλαιοι γονείς, οδηγούν οι ταλαίπωροι σε «υπερήφανες παρελάσεις» ομοφυλοφιλίας τα ΑΝΗΛΙΚΑ παιδιά τους. Γελιογράφοι των κώμικς, ενώ προωθούν μεθοδικά την ομοφυλοφιλία, παράλληλα, προπαγανδίζουν ΘΡΑΣΥΤΑΤΑ και την παιδοφιλία, και σχετίζονται ή φωτογραφίζονται με κατεγνωσμένους παιδόφιλους!!

Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Κυβερνήσεις, πολιτικοί μαζί με Εκπαιδευτικούς Ψυχολόγους, Σχολικούς Συμβούλους, Βουλευτές και τα Υπουργεία Παιδείας, πασχίζουν μανιωδώς, ουσιωδώς δαιμονικώ τω τρόπω, να εισαγάγουν μία καινοφανή «ΟΛΙΣΤΙΚΗ» και συνάμα «ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ» Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση, κατά τας γραφάς του ΠΟΥ, τουτέστιν, ομοφυλοφιλική και παιδοφιλική προπαγάνδα, με στόχο τα μικρά αγοράκια σας/μας, τους μαθητές μας/σας, για το εωσφορικό σχέδιο της γενικής χειρουργικής φυλομετάβασης και μεταβολής φύλου για τρανσέξουαλ κοινωνίες, που θα αφήνουν στα ταμεία του Κράτους και στις ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεις δισεκατομμύυυρια τζίρο το χρόνο.

Του Παναγιώτη Νούνη

Εκαπιδευτικός - Αναπληρωτής καθηγητής

---------------------------

Βιβλιογραφία:

1. «ΤΡΕΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑΣ», του Σίγκμουντ Φρόυντ, πατέρα της Ψυχανάλυσης, εκδόσεις: Επίκουρος.

2. «Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΣΜΟΥ», του Βίλχλεμ Ράϊχ, εκδόσεις: ΡΕΩ, Αθήνα, 2015, σελ. 273-279.

3. «ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ» (Αφήγηση διεπιστημονική - Από την αρχαιότητα στο σήμερα - Από τους μικροοργανισμούς στον άνθρωπο), επιμέλεια: του Χρυσόστομου Σταμούλη, εκδόσεις: ΑΡΜΟΣ, σσ. 351.

4. «ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ», του Άλφρεντ Αντλέρ, εκδόσεις: Επίκουρος, 1974, σσ. 93.

5. «Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ» (Η Αυτοψυχογνωσία με Ψυχοδηλωτικά Φάρμακα), του Αθανασίου Καυκαλίδη, εκδόσεις: CaptainBook.gr, σσ. 429.

6.