Του Παναγιώτη Νούνη
Η επόμενη θεολογική απάντησίς μου είναι μια αποδεικτική πατρολογική και θεολογική απάντηση, κατά των σύγχρονων κληρικών ή και λαϊκών θεολογούντων, ηθικιστών, ηθικολόγων και ευσεβιστών, οι οποίοι αιρετίζουν ασύστολα και κακόδοξα, όπου κυρίως συνεχίζουν να κρατούν αιχμάλωτο (για να το ελέγχουν) το Χριστεπώνυμο πλήρωμα στο σκοτεινό βασίλειον του ανέραστου, μέσω της ιταμής και μανιχαϊστικής καλλιέργειας των τύψεων και των ενοχών, και δή δια της δαιμονοποιήσεως του Έρωτα.
Ο έρωτας αυτός καθ΄εαυτός δεν είναι αμαρτία, ούτε διαβολικός.
Αν ο έρωτας ήτο και είναι αμαρτία σημαίνει ότι ο Θεός έκανε λάθος (;!) που τον ενέσπειρε ως ζωτική και ισχυρή δύναμη της ψυχής. Και άρα, αν υποθέσουμε ότι ο έρωτας είναι πράγματι αμαρτία και διαβολικός, τούτο σημαίνει αυτόματα ότι ο Θεός είναι μαζοχιστής και θέλει να μας βασανίζει. Όπερ άτοπον, θεο-λογικά.
Ο Έρωτας είναι εκείνη η θεανθρώπινη δύναμη που συνηρμόζει Θεόν και ανθρώπους. Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτή είναι η δουλειά του.
Μόνον οι ανέραστοι άνθρωποι καταδιώκουν και βραχυκυκλώνουν τον Έρωτα, και δή τους ερωτευμένους. Να τους προσέχετε. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ενίοτε με ράσα.
Ακολουθεί η απάντησή μου σε έναν ξενέρωτο και ανέραστο κληρικό, ο οποίος μου επιτέθηκε γραπτώς μέσα στις σελίδες του ιστολογίου του κ. Παναγιώτη Τελεβάντου.
Προσκομίζω δηλαδή μερικά σημαίνοντα αποσπάσματα απο το βιβλίο του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, ώστε να αντιληφθούμε τι πάει λάθος.
Προσκομίζω δηλαδή μερικά σημαίνοντα αποσπάσματα απο το βιβλίο του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, ώστε να αντιληφθούμε τι πάει λάθος.
Να σας υπενθυμίσω παράλληλα, τίμιε πάτερ, ότι ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, αυτός ο μείζων ερωτικός θεοφόρος Πατέρας της Εκκλησίας, ότι έγραψε:
ΠΕΡΙ ΘΕΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ, ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ, κεφάλαιο 4ο, εκδόσεις: Π. ΠΟΥΡΝΑΡΑ, Γενική Εισαγωγή: Χρήστος Αραμπατζής, εισαγωγή-μετάφραση-σημειώσεις: Ιγνάτιος Σακαλής, σελ. 398-427, σε ανάλογη περίπτωση για τους «ορθόδοξους» ηθικιστές και μοραλιστές της εποχής του:
1. «Ἐραστής ἐγενόμην τοῦ κάλλους αὐτῆς. Ὥστε τοῦτο δή τὀ τοῦ Ἔρωτος ὄνομα ΜΗ φοβηθῶμεν, μηδέ τις ἡμᾶς θορυβείτω λόγος περί τούτου δεδιττόμενος» ( σελ. 420, παράγραφος 12η) [Μετάφραση: Έγινα Εραστής της ομορφιάς της. Ώστε ας μη φοβηθούμε το όνομα 'Έρως', μήτε να μας τρομάζει κανένας λόγος που μας φοβερίζει γι΄ αυτό.]
2. «Ἐμοί γάς δοκοῦσι οἱ Θεολόγοι ΚΟΙΝΟΝ μέν ἡγεῖσθαι τό τῆς ἀγάπης, καί τό τοῦ ἔρωτος ὄνομα...» (σελ. 420), (Μετάφραση: Εγώ νομίζω ότι οι Θεολόγοι θεωρούν ταυτόσημα τα ονόματα της αγάπης και του έρωτος...)
3. «Θεοπρεπῶς γάρ τοῦ ὄντως Ἔρωτος... τά πλήθη μή χωρήσαντα τό ἑννοειδές τῆς ἐρωτικῆς θεωνυμίας...»
4. «Ἀχώρητον γἀρ ἐστι τῷ πλήθει τό ΕΝΙΑΙΟΝ τοῦ θείου καί ΕΝΟΣ ἔρωτος».
5. Παράγραφος 13η. «Ἔστι δέ καί ἐκστατικός ὁ θεῖος Ἔρως, οὐκ ἐῶν ἑαυτῶν εἶναι τούς ἐραστάς, ἀλλά τῶν ἐρωμένων» (σελ. 422).
6. Παράγραφος 15η. «Τόν ἔρωτα, εἴτε Θεῖον, εἴτε ἀγγελικόν, εἴτε νοερόν, εἴτε ψυχικόν, εἴτε ΦΥΣΙΚΟΝ εἴποιμεν, ἐνωτικήν τινα καί συγκρατικήν ἐννοήσωμεν δύναμιν.» (σελ. 424-426)
7. Παράγραφος 16η. «Ἐπειδή τούς ἐκ τοῦ ἑνός πολλούς ἔρωτας διετάξαμεν... ΕΓΚΟΣΜΙΩΝ τε καί ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΩΝ ἐρώτων... μεθ οὕς οἱ αὐτονόητοι καί θεῖοι τῶν ὄντως ἐκεῖ καλῶν ἐρώτων ὑπερεστᾶσι.» (σελ. 426), (Μετάφραση: Αφού κατατάξαμε τους πολλούς έρωτες που προέρχονται απο τον ΕΝΑ... των εγκόσμιων και υπερκόσμιων ερώτων... ἔπειτ΄ απο τους οποίους στέκονται πιό ψηλά οι αυτονόητοι και θείοι απο τους εκεί γνήσια ωραίους έρωτες».
Συνεπώς δύο τινά πρέπει να συμβαίνουν:
1. Είτε ο Φίλος του Θεού και Άγιος ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης έσφαλλε και επλανήθη που εγκωμιάζει τον Έρωτα και ερωτολογεί, και έχουν δίκαιο οι πάσης φύσεως ηθικιστές εκκλησιαστικοί που τον δαιμονοποιούν.
2. Είτε το εκκλησιαστικό και ανέραστο κατεστημένο, πήρε λάθος δρόμο, στο ζήτημα του Έρωτα και όχι μόνον, και ο άγιος του Θεού διακηρύττει απλανείς και θεόπνευστες κουβέντες για τον Έρωτα.
Διαλέγετε και παίρνετε. Τρίτον ενδεχόμενο δεν υπάρχει.
Του Παναγιώτη Νούνη
Θεο-Λογικού και Θρησκευτικού Στοχαστή
Email: panagiotisnounis@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου